Η 7η ημέρα του καραβανιού El Sur Resiste ξεκινά με ένα τελετουργικό μεταξύ όλων των ανθρώπων που απαρτίζουν το καραβάνι- γυναίκες και παιδιά, νέοι και ηλικιωμένοι- πολλοί προέρχονται από άλλες πολιτείες της Δημοκρατίας, αλλά και από άλλες χώρες. Σε αυτό το καραβάνι περπατούμε μαζί για να ακούσουμε τον πόνο των ιθαγενών λαών και να δώσουμε φωνή στην αντίστασή τους.
Στην τελετή, οι συντρόφισσες της Casa Colibri μιλούν για τη μνήμη όλων των ανθρώπων που αγωνίστηκαν και ιδιαίτερα των συντρόφων και των υπερασπιστών της γης που δολοφονήθηκαν υπερασπιζόμενοι την περιοχή. Τονίζουν επίσης την ανάγκη να θυμόμαστε ότι τα παιδιά και οι έφηβοι είναι ο λόγος που μας ωθεί να αγωνιστούμε για να τους αφήσουμε έναν καλύτερο κόσμο με κάθε έννοια, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος των παιδιών σε ένα υγιές περιβάλλον.
"Σήμερα δεσμεύομαι ότι οι πράξεις μου ως ενήλικας θα κάνουν τη διαφορά για τα παιδιά, όπου η αξία της γης και του πολιτισμού μας είναι ανεκτίμητη, απλά δεν είναι προς πώληση”.
Ολοκληρώνοντας την τελετουργία, ξεκινήσαμε μια πορεία προς το κέντρο της Valladolid. Κατά τη διάρκεια της πορείας οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες των ιθαγενών λαών και όλες οι συλλογικότητες που τους συνοδεύουν φωνάζουν δυνατά: Ναι στη ζούγκλα, όχι στο τρένο! Ναι στο νερό, όχι στο τρένο! Τα cenotes (σημ. της μτφ υπόγειες σπηλιές νερού) δεν πωλούνται, αγαπιούνται και υπερασπίζονται! Αυτό το τρένο δεν είναι των Μάγια, αυτό το τρένο είναι στρατιωτικό!
Τα μέλη του καραβανιού μοίρασαν φυλλάδια με πληροφορίες σχετικά με τις επιπτώσεις του Τρένου - Μάγια στους κατοίκους του Vallalolid, οι οποίοι παρακολούθησαν την πορεία με ενδιαφέρον, πολλοί καταγράφοντας με τα τηλέφωνά τους και κοιτάζοντας έξω από τα παράθυρα των επιχειρήσεων, των σπιτιών και των αυτοκινήτων τους.
Βία και περιβαλλοντική καταστροφή στο Yucatan εξαιτίας της επιβολής των μεγάλων έργων.
Στο τέλος της πορείας πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση όπου άνθρωποι από διάφορες κοινότητες του Γιουκατάν και άλλων περιοχών της χερσονήσου μίλησαν για τις εξώσεις, τη μόλυνση του περιβάλλοντος και τη βία που βιώνουν στις κοινότητές τους.
-
Vallalodid: μιλούν για τον εξευγενισμό της πόλης και για το πώς είναι πρακτικά αδύνατο για τους νέους και τις νέες γενιές να αγοράσουν ή να αποκτήσουν γη στην πόλη, παραβιάζοντας έτσι το δικαίωμα να έχουν μια αξιοπρεπή κατοικία. Αυτό έχει προκληθεί από την άφιξη του τουρισμού που αφήνει στην άκρη την ευημερία των ανθρώπων που κατάγονται από αυτή την περιοχή. Παρά την κρίσιμη κατάσταση της πολιτείας όσον αφορά την καταστροφή του περιβάλλοντος, οι συντρόφισσες που μίλησαν τονίζουν την ελπίδα που έχουν να συνεχίσουν να εργάζονται για να αλλάξουν την κατάσταση και να αφήσουν έναν καλύτερο κόσμο για τις επόμενες γενιές.
- Συμβούλιο του Xpujil, Calakmul: το συμβούλιο μιλάει για την προσφυγή που έχουν καταθέσει για να σταματήσουν την κατασκευή του Τρένου των Μάγια στην περιοχή τους. Ο σύντροφος μιλάει για τη χρήση της Εθνοφρουράς και του στρατού και κυρίως για την κατασκευή ενός ξενοδοχείου που πιθανά θα έχει 162 δωμάτια- το ξενοδοχείο αυτό χτίζεται στην καρδιά του καταφυγίου Calakmul και έχει επίσης παραχωρηθεί στον μεξικανικό στρατό όπως και το υπόλοιπο έργο του Τρένου των Μάγια. Μια τέτοια κατασκευή θα κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου διότι, αν πραγματοποιηθεί, θα καταστρέψει μια από τις τελευταίες εναπομείναντες ζούγκλες σε όλη την ήπειρο.
-
Cancún και Playa de Carmen: η συντρόφισσα μιλάει για όλες τις καταστροφές που προκαλεί ήδη το Τραίνο Μάγια στην περιοχή αυτή, όπως η κοπή 9 εκατομμυρίων δέντρων μόνο μεταξύ Mérida και Xpujil. Γίνεται επίσης λόγος για όλη τη βία που έχει δημιουργήσει το μοντέλο τουρισμού που έχει προωθηθεί στο Cancún και την Playa de Carmen (το ίδιο μοντέλο που θα εφαρμοστεί με την κατασκευή του Τρένου των Μάγια σε όλη τη χερσόνησο του Yucatán και σε κάθε περιοχή από την οποία θα διέρχεται). Οι βίαιες εξαφανίσεις, οι γυναικοκτονίες και η βία που παράγεται από τα καρτέλ ναρκωτικών είναι τρία φαινόμενα που έχει αποδειχθεί ότι είναι αλληλένδετα με την άφιξη μεγαλεπήβολων έργων όπως το Τραίνο Μάγια.
"Έχουμε περισσότερα από 9 εκατομμύρια δέντρα που κόπηκαν αφού ειπώθηκε ότι κανένα δεν πρόκειται να κοπεί, λοιπόν, έχουμε 9 εκατομμύρια ψέματα, ψέματα που διαδίδονται σαν να είναι οτιδήποτε".
"Έχουμε το αποτέλεσμα αυτής της ανάπτυξης, έχουμε το Cancún ως μια από τις πιο βίαιες, πιο επικίνδυνες πόλεις, κρύβοντας τέτοια στοιχεία όλη την ώρα, παρουσιάζοντας όμορφα στοιχεία για τα ξενοδοχεία, για το πόσα δωμάτια ξενοδοχείων έχουμε, για το πόσες θέσεις εργασίας δημιουργούνται, αλλά δεν μας λένε με ποιο κόστος".
-
Siltepech: οι σύντροφοι μιλούν για τον αγώνα τους για την υπεράσπιση του νερού στην περιοχή τους, το οποίο κινδυνεύει λόγω της αυξανόμενης παρουσίας των τεράστιων χοιροτροφείων, τα οποία έχουν αποδειχθεί ότι προκαλούν μεγάλη μόλυνση από τα απόβλητα που παράγουν. Γίνεται επίσης αναφορά στην ποινικοποίηση των αγώνων της οποίας έχουν πέσει θύματα οι Μάγια κάτοικοι του Siltepech, με 8 μέλη τους να αντιμετωπίζουν σήμερα ποινικές διαδικασίες για την υπεράσπιση της περιοχής τους. Υπενθυμίζουμε επίσης τις πράξεις αστυνομικής βίας και αυθαίρετων συλλήψεων που έλαβαν χώρα εναντίον αρκετών συμμετεχόντων σε μια πορεία υποστήριξης της κοινότητας Siltepech στην πόλη Mérida του Yucatán.
«Θέλουμε καθαρό νερό. Το νερό είναι δικό μας»
Η φωνή της ελπίδας των νέων
Ο Chirro, ένας νεαρός από την κοινότητα των ιθαγενών του Oteapan, Veracruz - την οποία επισκέφθηκε το καραβάνι El Sur Resiste - μίλησε εκ μέρους της κοινότητάς του με ένα ελπιδοφόρο μήνυμα, γεμάτο ζωντάνια και δύναμη.
Η συμμετοχή της κατέστησε σαφές ότι οι νέοι δεν είναι το μέλλον, αλλά το παρόν- ότι για να συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα πρέπει να τους ακούσουμε, να τους συμπεριλάβουμε, να μοιραστούμε το όραμά τους, να ακούσουμε τα λόγια τους και να κατανοήσουμε ότι αυτός ο αγώνας χρειάζεται όλους.
Ακολουθεί μέρος του μηνύματός του:
"Αν δεν έχουμε το έδαφος, δεν θα είμαστε σε θέση να το φροντίσουμε. Αλλά έρχομαι να σας πω, μην απελπίζεστε, ως λαός πρέπει να αντισταθούμε γιατί το δάσος πάντα μεγαλώνει ξανά. Γιατί τα σκαθάρια και όλα τα ζωάκια αναζητούν τη ζωή τους στους ξερούς κορμούς. Μπορεί να θέλουν να μας γεμίσουν με τσιμέντο, αλλά η φύση πάντα αμύνεται και εμείς οι άνθρωποι είμαστε αυτή η φύση που αμύνεται.
Είμαστε το βουνό, είμαστε το νερό, είμαστε τα ζώα. Μπορούμε να γίνουμε η φωνή των μελισσών, του δάσους και όλων όσων το κατοικούν.
Επικεντρωνόμαστε στο να μιλάμε σε άλλους νέους ανθρώπους, το κάνουμε μέσω της μουσικής, των βιντεοκάψουλων και του ραδιοφώνου.
Από το νότιο τμήμα της Βερακρούς συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε και πρέπει να συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε γιατί είμαστε το βουνό. Ζήτω η ζούγκλα των Μάγια".
Η μέρα στο Valladolid τελειώνει με το μοίρασμα της cochinita pibil που οι συντρόφισσες ετοιμάζουν με αγάπη για το καραβάνι.
Ξεκινάμε για το Felipe Carillo Puerto, Quintana Roo, όπου μας περιμένει μια πολιτιστική εκδήλωση στο κέντρο της κοινότητας. Με μουσική, θέατρο και ποιήματα ξεκινάμε αυτό το ταξίδι, γιατί η τέχνη είναι επίσης αντίσταση.
